Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία υγρού στίβου θα δώσει στη γυναικεία ομάδα χρηματικά έπαθλα αξίας μόλις 20.000 ευρώ, ενώ οι άνδρες θα λάβουν 125.000 ευρώ.
Μια από τις εκατοντάδες ειδήσεις που εμφανίστηκαν στο timeline μας τις προηγούμενες ημέρες ήταν και αυτή που αφορούσε τα χρηματικά έπαθλα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πόλο (LEN) στους αθλητές και τις αθλήτριες της. Για να είμαστε πιο ακριβείς, τα άνισα βραβεία που λαμβάνουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες επαγγελματίες του πόλο.
Η είδηση του μισθολογικού χάσματος ανάμεσα στα δύο φύλα στον χώρο του αθλητισμού, ναι μεν έχει γραφτεί πολλάκις, δεν λαμβάνει όμως μάλλον ποτέ την προσοχή που χρειάζεται.
Κάνε like στη σελίδα του serressport στο Facebook και μάθε τα πάντα για τον αθλητισμό!
Το αμερικανικό Forbes πρόσφατα επικαλέστηκε έρευνα της ιστοσελίδας parity, που εστιάζει αποκλειστικά στο εισοδηματικό χάσμα και το χάσμα των ευκαιριών στον αθλητισμό, αναδεικνύοντας το ψυχικό τίμημα που προκαλούν οι εν λόγω ανισότητες στις αθλήτριες.
Το μισθολογικό χάσμα στον αθλητισμό, με αφορμή την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Πόλο για τα χρηματικά έπαθλα των αθλητών και των αθλητριών.
Μια από τις εκατοντάδες ειδήσεις που εμφανίστηκαν στο timeline μας τις προηγούμενες ημέρες ήταν και αυτή που αφορούσε τα χρηματικά έπαθλα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πόλο (LEN) στους αθλητές και τις αθλήτριες της. Για να είμαστε πιο ακριβείς, τα άνισα βραβεία που λαμβάνουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες επαγγελματίες του πόλο.
Το θέμα δεν πρωτοστάτησε σε κάποιο μέσο ενημέρωσης, τουλάχιστον κάποιο που να μην καλύπτει αποκλειστικά αθλητικά γεγονότα. Είτε γιατί πρόκειται για ένα γνωστό ζήτημα στον χώρο, είτε γιατί χάθηκε ανάμεσα σε νέα για μαφιόζικες εκτελέσεις και κοινωνικά μερίσματα, η είδηση του μισθολογικού χάσματος ανάμεσα στα δύο φύλα στον χώρο του αθλητισμού, ναι μεν έχει γραφτεί πολλάκις, δεν λαμβάνει όμως μάλλον ποτέ την προσοχή που χρειάζεται.
Η αθλήτρια, Νικόλ Ελευθεριάδου, την Πέμπτη, είπε, μιλώντας στον ΑΝΤ1, πως νιώθει ντροπή για τη συγκεκριμένη συνθήκη, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Τα θέματα στο πόλο είναι γνωστά και δεν ακούγονται. Εγώ προσωπικά ντρέπομαι με τη διαφορά στους μισθούς των αθλητών μεταξύ ανδρών και γυναικών. Είναι άδικο να είσαι γυναίκα αθλήτρια, να έχεις καταφέρει τα πάντα και ο μισθός σου να συγκρίνεται με έναν άνδρα αθλητή που δεν έχει καταφέρει τίποτα».
Υπενθυμίζεται σε αυτό το σημείο, πως με βάση όσα ανακοινώθηκαν επίσημα, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία υγρού στίβου θα δώσει στη γυναικεία ομάδα χρηματικά έπαθλα αξίας μόλις 20.000 ευρώ, ενώ οι άνδρες θα λάβουν 125.000 ευρώ. Δεν το λες και μικρή διαφορά. Και για να προλάβουμε τις αντιδράσεις, ξέρουμε πως η ρητορική πάνω στην οποία βασίζεται όλη αυτή η παθογένεια πηγάζει από τον γνωστό σε όλους κανόνα της αγοράς, δηλαδή το «όσα έσοδα φέρνεις, τόση θα είναι και η ανταμοιβή». Κοινώς και με απλά μαθηματικά, ό,τι φέρνεις, παίρνεις. Πόσο πουλάει το προϊόν σου στο κοινό; Αντίστοιχες θα είναι και οι απολαβές σου.
Πόσο προβληματικό μπορεί να είναι όμως όλο αυτό στη βάση του; Προφανώς για όλα τα ανθρώπινα όντα που εργάζονται, μοχθούν, πολλές φορές υπερπροσπαθούν και καταφέρνουν να παράγουν, αλλά και συγκεκριμένα για την περίπτωση του αθλητισμού, στον οποίο πολλές φορές, το ασήκωτο βάρος των προσδοκιών μπορεί να αποβεί δυσβάστακτο ακόμα και για τον πιο άρτια προπονημένο αθλητή κατά τη διάρκεια της πορείας του.
Η Μέγκαν Ραπίνο και μια αγωγή σταθμός
Την ιστορία της Μέγκαν Ραπίνο την έμαθα πρόσφατα μέσα από μια συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα. Όταν η ποδοσφαιρίστρια έπαιξε τον τελευταίο της αγώνα με την εθνική ομάδα γυναικών των ΗΠΑ πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, όσοι ήξεραν, έφεραν στο μυαλό εκείνη την αγωγή ορόσημο του 2016, μέσα από την οποία η ίδια μαζί με τις συμπαίκτριες της, Άλεξ Μόργκαν, Κάρλι Λόιντ, Χόουπ Σόλο και Μπέκι Σάουερμπρουν, πάλεψε ανοιχτά για την ισότητα των αμοιβών στο γυναικείο ποδόσφαιρο.
Οι γυναίκες επέμειναν απέναντι σε εκστρατείες πίεσης εκατομμυρίων δολαρίων, ακριβές αγωγές και μοχθηρές επιθέσεις και πέτυχαν μια σπουδαία κατάκτηση που άνοιξε τουλάχιστον τη συζήτηση για τους όρους της οικονομικής δικαιοσύνης όχι μόνο στον χώρο του αθλητισμού, αλλά και σε κάθε επάγγελμα. Η μήνυση των παικτριών κατά της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου των ΗΠΑ (USSF) οδήγησε σε μια ιστορική συμφωνία -που επιτεύχθηκε το 2022- για μια νέα κατανομή κερδών και δέσμευση πως οι άνδρες και οι γυναίκες των εθνικών ομάδων ποδοσφαίρου θα πληρώνονται με τους ίδιους μισθούς και τα ίδια χρηματικά έπαθλα, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής στα Παγκόσμια Κύπελλα της FIFA, καθώς και την επιστροφή 22 εκατομμυρίων δολαρίων σε καθυστερημένες αμοιβές στις παίκτριες της γυναικείας ομάδας.
Με το θέμα έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί εκτενώς και μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Πριν από έναν περίπου χρόνο οι New York Times ανέδειξαν την περίπτωση της Κέιτλιν Κλαρκ, της μπασκετμπολίστριας του πανεπιστημίου της Αϊόβα που τον Απρίλιο του 2024 επελέγη πρώτη στο ντραφτ του WNBA, της διοργανώτριας αρχής του ομώνυμου επαγγελματικού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης γυναικών στις ΗΠΑ. Ο μισθός της Κλαρκ, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, θα αγγίζει τα 338.056 δολάρια για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και θα είναι μηδαμινός σε σύγκριση με τα 55 εκατομμύρια δολάρια που υπέγραψε ο Βίκτορ Γουεμπανιάμα, ο κορυφαίος παίκτης του περσινού ντραφτ του NBA.
Η τεράστια διαφορά στα δύο συμβόλαια ήταν η αφορμή για έντονο προβληματισμό σε μια κομβική στιγμή για τον αθλητισμό, προκαλώντας ακόμη και τα επικριτικά σχόλια του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν. «Αυτή τη στιγμή βλέπουμε πως ακόμα κι αν είσαι η καλύτερη, δεν πληρώνεσαι με το μερίδιο που σου αναλογεί. Ήρθε η ώρα να δώσουμε στις κόρες μας τις ίδιες ευκαιρίες με τους γιους μας και να διασφαλίσουμε ότι οι γυναίκες αμείβονται όπως τους αξίζει», είχε πει τότε χαρακτηριστικά.
Μειωμένα έσοδα, αυξημένο στρες
Το αμερικανικό Forbes πρόσφατα επικαλέστηκε έρευνα της ιστοσελίδας parity, που εστιάζει αποκλειστικά στο εισοδηματικό χάσμα και το χάσμα των ευκαιριών στον αθλητισμό, αναδεικνύοντας το ψυχικό τίμημα που προκαλούν οι εν λόγω ανισότητες στις αθλήτριες. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 78% των αθλητριών κέρδισε 50.000 δολάρια ή λιγότερα από το άθλημά τους το 2023, ενώ το 58% θα κερδίσει 25.000 δολάρια ή λιγότερα τα επόμενα χρόνια. Να σημειωθεί ότι για πολλές από αυτές, το εισόδημα δεν καλύπτει καν τα έξοδα που σχετίζονται με την αγωνιστική δραστηριότητα σε επαγγελματικό επίπεδο, δηλαδή τα ταξίδια, τις προπονήσεις, τον εξοπλισμό κτλ.
Πάνω από τις μισές αθλήτριες που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι τα έξοδα από την τσέπη τους ξεπερνούν τα πραγματικά τους έσοδα, με αποτέλεσμα την συστηματική οικονομική τους επιβάρυνση.
Ακόμα ένα δεδομένο που προκύπτει είναι πως οι γυναίκες στον αθλητισμό είναι πολλές φορές αντιμέτωπες και με το άγχος των χορηγιών. Πάνω από το 40% αυτών χαρακτήρισαν το εισόδημά τους ασυνεπές για τον λόγο αυτό. Η Μπρίττνι Μέισον, πέντε φορές παραολυμπιονίκης και κάτοχος παγκόσμιου ρεκόρ, είχε σημειώσει σχετικά: «Παρά τις διακρίσεις, έπρεπε συνεχώς να βασίζομαι σε χορηγούς ή σε δευτερεύουσες δουλειές για να επιβιώσω και να προπονηθώ. Οι ανισότητες στις χορηγίες, τα χρηματικά έπαθλα και τη χρηματοδότηση του γυναικείου αθλητισμού είναι κραυγαλέες. Είναι κάτι που θέλω με πάθος να αντιμετωπίσω για να διασφαλίσω ότι οι μελλοντικές γενιές θα αντιμετωπίσουν λιγότερα εμπόδια».
Από τα ίδια ευρήματα προκύπτει πως το 93% των αθλητριών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν πως αισθάνονται αγχωμένες για τα οικονομικά τους, ενώ το 64% αυτών είπαν πως αντιμετωπίζουν πολύ έντονο στρες. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν τα 2/3 να σκέφτονται να αποσυρθούν από το άθλημά τους λόγω των οικονομικών πιέσεων και ένα 63% να παραδέχεται πως ασκεί και άλλα επαγγέλματα για να ανταπεξέλθει, γεγονός που προσθέτει ακόμα ένα βάρος στην καθημερινότητα των αθλητριών που μεταξύ άλλων εμπεριέχει τις προπονήσεις και την οικογενειακή/προσωπική ζωή.
Κι αν όλα τα παραπάνω φαίνονται σε κάποιους απλά στατιστικά στοιχεία ή τυχαία γεγονότα, η πραγματικότητα έρχεται να τα επιβεβαιώσει με τον πιο σκληρό τρόπο. Γυναικοκτονίες, καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία, ρητορική μίσους σε θέματα ισότητας και σεξιστικά σχόλια σε κάθε χώρο υπογραμμίζουν ακριβώς τον τρόπο που είναι δομημένη ολόκληρη η κοινωνία μας. Και που τα καθορίζει όλα. Εντός και εκτός Ελλάδας. Η φωνή των Ελληνίδων του πόλο, η έκκληση των αθλητριών του κόσμου δεν είναι μόνο ένας καθρέφτης της πραγματικότητας. Είναι η μεγαλύτερη αφορμή για να αναρωτηθούμε: Γιατί τελικά οι γυναίκες στον αθλητισμό παίρνουν πολύ λιγότερα χρήματα;
