Λίγες ώρες μετά την οριστική παραμονή του Πανσερραϊκού στην Stoiximan Super League περνούν διάφορες σκέψεις απο το μυαλό των συντακτών του “SSN” και θα τις μοιραστούμε μαζί σας!
Ο Πανσερραϊκός που ξέρατε…δεν υπάρχει πια! Και δεν το λέμε εμείς αλλά τα γεγονότα. Πλέον υπάρχουν πεπραγμένα τριετίας, που φιγουράρουν στο επάνω ράφι και αν συνυπολογίσουμε, που βρισκόταν η ομάδα στο κοντινό 2018, τότε η αξία των όσων έχει πετύχει αυτή η ομάδα, με την Διοίκηση Καζία, μεγαλώνει.
Κάνε like στη σελίδα του serressport στο Facebook και μάθε τα πάντα για τον αθλητισμό!
Σημασία δεν έχει τι κάνουν οι άλλοι. Ούτε τι δεν έκαναν οι προηγούμενοι για να προκύψει μια ανούσια σύγκριση…μιλώντας με όρους ψυχολογίας. Σημασία έχει τι γίνεται τώρα και τι κάνουμε εμείς!
Όχι στο στόμα. Στα έργα.
Καλώς ή κακώς, αυτό που μένει στον δικό μας αθλητικό μικρόκοσμο είναι να είσαι ψηλά. Να είσαι νικητής. Η Ελληνική αθλητική κουλτούρα δεν εκτιμά τα γύρω-γύρω. Υπάρχει μια κρυφή ελπίδα να αλλάξει αυτό με τη νέα γενιά…που ασχολείται περισσότερο με τις ομάδες του εξωτερικού, που δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις βάσεις της επιτυχίας και οχι μόνο στο αποτέλεσμα αυτής.
Μετά την θεωρία. Η πράξη.
Ο Πανσερραϊκός κατάφερε ξανά, πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα να παραμείνει στα σαλόνια της Ά Εθνικής. Το καταφέρνει για 2η σερί χρονιά και την σεζόν 2025/26 θα γράψει 3η σερί παρουσίας μετά απο 30+ χρόνια. Ήδη καταρρίπτει ένα στοιχειωμένο ρεκόρ. Και το κάνει αυτό οχι τελευταίος και καταϊδρωμένος αλλά με άνεση, δείχνοντας οτι δεν είναι μια ομάδα της βάσης αλλά έχει αξιώσεις να ανέβει κι άλλο.
Εμπειρία και τύχη χρειάζεται, για να σπάσει κι άλλα ρεκόρ.
Απο το 2018 ο Πανσερραϊκός, νικά περισσότερο απο κάθε άλλη δεκαετία. Συγκεντρώνει περισσότερους βαθμούς περισσότερο απο κάθε άλλη περίοδο της σύγχρονης εποχής και ταυτόχρονα, γίνεται ανθεκτικός στους κλυδωνισμούς (που δεν ήταν και λίγοι…μέχρι και ο πλανήτης σταμάτησε να γυρίζει άλλωστε). Άντεξε σε όλα ο σύγχρονος Πανσερραϊκός!
Τα «λιοντάρια» που καμαρώνουμε όλοι, αναλογιζόμενοι το άγαλμα της Αμφίπολης και σταμπάρει υπέροχα στο στήθος, κάθε φανέλας του Πανσερραϊκού. Έγιναν ξανά Λιοντάρια. Με τα πάνω τους και τα κάτω τους. Όπως σε όλα τα πράγματα…σε αυτή την ζωή.
Γράψαμε την θεωρία. Γράψαμε και την πράξη.
Ας αναλογιστούμε τώρα κάτι απλό. Αξίζει αυτή η ομάδα να αγαπηθεί; Ρητορικό το ερώτημα. Ας γίνει πράξη. Στα λόγια που αρεσκόμαστε σαν φιλόσοφος λαός…είμαστε πρώτοι. Πλέον αυτή η ομάδα αξίζει να αγαπηθεί γιατί μας κάνει υπερήφανους. Ας στηριχτεί απο την κερκίδα και απο την τοπικές πολιτειακές αρχές.
Πλέον το ερώτημα, τι κάνει η Διοίκηση; Δεν υφίσταται. Η Διοίκηση έβγαλε την ομάδα απο την ανυποληψία και την έχει αστραφτερή στην Ά Εθνική. Δημιούργησε αυτόχθονες ακαδημίες, επενδύει σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις εκατομμυρίων και παλεύει να φτιάξει γήπεδο…χωρίς να καπηλεύεται ευρώ. Ταυτόχρονα, φέρνει παίκτες αξίας και επενδύει σε παίκτες που αποκτούν υπεραξία απο το σύνολο του «κόκκινου» οργανισμού.
